Poesía e literatura infantil-xuvenil de Xulia María

14/01/2021

 


 Milagre cotián 


Estou na miña lingua

coma si voltara dunha viaxe

tremando en cada acento

Rosalía escorrégase revolucionaria.


Atopo a beleza que abraia

nunha eira engalanada de canastros

e nos muíños esquecidos da auga.

Todo é inmenso nesta Galicia do século XXI

un fabuloso mastodonte vén marcando o paso

Touleaba, quen opuxo a forza do sangue.


As historias estoupan en metáforas

en contos perfeccionados pola fala.

A poética saíu de embaixo dos mandís

das boinas agachadas

e florece en imaxes de cine

en cantares que arrastran.


Cara ás pedras debuxadas polo musgo

voltarán os carros das leiteiras

o soar das campás

e as tardes-noites na cova do augardenteiro.


As avóas quentarán ná cociña de ferro

e entre tazóns de leite con sopas

e manteiga con azucar no pan,

un día, xa fai moito tempo

de novo

comezou a nevar.

#xuliamariabarros

 

 





No hay comentarios:

Publicar un comentario