Chega setembro e chega o tempo dos libros e da literatura, ese fermoso camiño do que inevitabelmente, endexamais me podo desviarcomo esa sensación de aromas que impregna a vida das flores.Estar aquí, ser consciente diso e decidir para que abrir os ollos cada mañá segue sendo marabilloso. Atopar tantas cousas, tantas posibilidades polas que dar grazas é abrir novas fiestras, e inventar paisaxes para a dozura do corazón,ese prado palpitante onde o amor se levanta e se expande como o Universo. 
